بوسه های پياده رو........

راجب ترانه و عشق من در ترانه نویسی نوین یعنی شهیار قنبری میخوام بعدا مفصل بنویسم ، بنویسم که دیگه چرا مثل شهیار کسی نیست ، چرا این جامعه نتونسته ترانه نویس نوین خوب داشته باشه،سی سال زمان کمی نیست ما حتی یک ترانه نویس هم نسل خودمون نداریم ، به نظر من بهترین ترانه نویس های نسل ما ترانه هاشون برداشتی مبتذلانه از ترانه دهه 50 هست اونم به بدترین شکلش

شهیار قنبری وقتی قصه دو ماهی رو مینویسه و بعد به شاهکار ترانه دهه 50 تبدیل میشه فقط 26 یا 27 سالشه، اون همش تغییر کرده و روز به روز قوی تر شده و ترانه نوین ایران رو پایه گذاشته ترانه هایی که از ساده ترین و عاشقانه ترینش تا پیچیده و مرموز و اجتماعی سیاسیش همه و همه پر از تصاویر ملوس به درستی آمده اند مثل شاملو در شعر سپید
متاسفم که بعد از شهیار کسی مثل او نخواهد بود و در این اجتماع تربیت نشد ، این که چرا در این جامعه ترانه نویس خوب تربیت نمیشه و شاید در کسی ترانه خوب نمیجوشه بحث پیچیده ای هست
یکی از آخرین ترانه های شهیار رو که مهرداد آسمانی موسیقیشو نوشته و خونده و منم این ترانه رو جزئ کارای نسل سوم شهیار میدونم و خیلی دوسش دارم ترانه ای ساده و عاشقانه (با این وجود به تصویر سازیها دقت کنید).
تقدیم میکنم به عشق بزرگ و ابدیم:

دست تو رو گرفتن چه حال خوبی داره
یواشکی بوسیدن.....
.... چه حال خوبی داره

نبض تورو شمردن

وای چه حال خوبی داره

بزار که از پچ پچ ما
خبر چینا کر بشن

رهایی مرد و زن
وای چه حال خوبی داره

لرزش دست من و تو

چه حال خوبی داره

بوسه های پیاده رو آخ .... چه حال خوبی داره

پیادرو ها همشون پشت غباله تو
---
از همه دارو ندار من مراقبت کن
از اون دوتا چشم سیاهی که آتیش گردونه
از اون دو طاق نصرت روشن مراقبت کن

جرم سیاه من و تو
رویای رنگی داشتن
چقدر قشنگه بی اجازه موتو شونه کردن
حبس ابد با تو چه خوبه
وای چه عشقی داره
پس تا ابد
حرفای عاشقانه بیشتربزن
-----
متهم ردیف 1 منم که از تو مستم
اینجا کنار مرده ها منم که زنده هستم
جرم من اینه که چشات دنیامو قاب گرفتن
روپوست شب اسم تورو خالکوبی کرده دستم
رو پوست شب اسم تورو خالکوبی کرده دستم