حرفهايي برای نگفتن.......

در جمع من و اين بغض بی قرار
جای تو
خالی

۱۳۸۸ تیر ۱۴, یکشنبه

يک ترانه ساده....


ترانه های شهیار همیشه مرا میبرد به روزهای قشنگی که امروز احساسشان به نوستالژی تبدیل شده است.برای انتخاب ترانه ها خیلی فکر میکنم باور کنید انتخاب یک ترانه ساده و خوب ،از بین همه ترانه های قشنگ شهیار بسیار مشکل است،بخصوص که من همه را دوست دارم و خاطره بازی میکنم ،ترانه "اولین بار" برای عشق های اول و عشق های ناگهانی وزیبا خود حدیث نفسیست خواندی فارغ از ترانه بودنش.

البته نظر من است تا شما چطور فکر کنید:


اولین بار اولین یار

اولین دل دل دیدار

اولین تب اولین شب

سرفه های خشک سیگار

زنگ اخر زنگ غیبت

وقت خوب سینما بود

زنگ نور و زنگ سایه

امتحان بوسه ها بود


اولین بار اولین بار

اخرین فرصت ما بود

بهترین جای ترانه

بهترین جای صدا بود

اولین بار اولین یار


کشف طعم بوسه ی تو

مثل کشف یخ و آتش

کشف بیمرگی و ایثار

کشف گستاخی آرش


اولین دروغ ساده

اولین شک بی اراده

وحشت سر رفتن از عشق

گریه های سر نداده


اولین بار اولین یار

اولین نامه ی کوتاه

درشبی ساکت و سیاه

خطی از دلواپسی ها

ازمن وتوتاخودماه

اولین بغض حسادت

کنج دنج شب عادت

بستری از درد و هذیان

تا ضیافت تا عیادت


اولین بار.........

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر