نمیدانم حالا و این روزها اوضاع و احوال هوشنگ ابتهاج (سایه) چگونه است، واقعا در میان شاعران معاصر کسی مانند سایه نتوانسته در سه زمینه شعر کلاسیک،شعر نو و ترانه(یادمان باشد بهترین های استاد شجریان حاصل همدلی محمد رضا لطفی، هوشنگ ابتهاج است) من خودم سایه را دوست میدارم اما هیچ گاه تمام اشعارش را نخوانده ام ولی غزلی از او انتخاب کردم که بنویسم برای این پست
بهانه
ای عشق همه بهانه از توست
من خامشم این ترانه از توست
آن بانگ بلند صبحگاهی
وین زمزمه شبانه از توست
من انده خویش را ندانم
این گریه بی بهانه از توست
ای آتش جان پاکبازان
در خرمن منزبانه از توست
افسون شده تو را زبان نیست
ور هست همه فسانه از توست
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر